بنیاسرائیل در احادیثدر احادیث همچون قرآن، بنی اسرائیل بر اسرائیلیان کهن و نیز بر یهود و نصاری دلالت دارد و هر گاه به معاصران اطلاق شده، غرض عمدتاً یهود بوده است. [۱]
محمد بن اسماعیل بخاری جعفی، صحیح البخاری، ج۴، ص۱۴۳ـ۱۴۶، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
۱ - در حدیث افتراقبه عنوان نمونه، در حدیث افتراق ، بنی اسرائیل مترادف با یهود به کار رفته است و به هفتاد و دو فرقه بنی اسرائیل اشاره شده است. ۱.۱ - نظر اشنایدر در هفتاد و دو فرقهبه نظر اشتاین اشنایدر، این تقسیمبندی احتمالاً میتواند به نوعی حاکی از هفتاد و دو نقیبی باشد که موسی از میان اسباط دوازدهگانه برگزید. [۲]
هفتاد و سه ملت، یا، ج۱، ص۸، اعتقادات مذاهب: رساله ای در فرق اسلام از آثار قرن هشتم هجری، چاپ محمد جواد مشکور، تهران ۱۳۳۷ ش.
۲ - نسبت بنیاسرائیل با اهل کتاببنی اسرائیل مورد اشاره در حدیث «حدّثوا عن بنی اسرائیل و لاحرج» را مترادف با اهل کتاب دانستهاند. ۳ - تأکید بر عبادت بنیاسرائیلدر احادیث ، عمدتاً بر صفت پرهیزگاری و اهل عبادت بودن بنی اسرائیل تأکید شده است. ۴ - خطاب مؤدبانه اسرائیلیدر دورههای بعد، کاربرد واژه اسرائیلی برای یهودیان یا افرادی از ایشان که به اسلام گرویده بودند، از واژه یهودی مؤدبانهتر بود، همانطور که صفیه ، همسر پیامبر اکرم صلّیاللّهعلیهوآلهوسلّم، از بنی اسرائیل و نسل هارون بن عمران معرفی شده است. [۵]
ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۲۰، چاپ احسان عباس، بیروت (بی تا).
۵ - برادری مسلمانان و بنیاسرائیلدر برخی احادیث نیز بنی اسرائیل به عنوان برادر مسلمانان معرفی شدهاند که ایشان تلخی ، و مسلمانان حلاوت روزگار را چشیدهاند. [۶]
احمد بن عبدالله ابونعیم، حلیة الاولیاء و طبقات الاصفیاء، ج۳، ص۵۰، بیروت ۱۳۸۷/۱۹۶۷.
۶ - اشاره علی (ع) به سرگردانی بنیاسرائیلحضرت علی علیهالسّلام به سرگردانی بنی اسرائیل در تیه اشاره کرده و خطاب به مردم زمان خویش، فرموده است که به سبب روی گرداندن از حق ، شما نیز دچار سرنوشت آنان میشوید. [۷]
درس عبرت بگیرند، محمد بن اسماعیل بخاری جعفی، صحیح البخاری، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱.
[۸]
علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۸۷)، چاپ افست قم (بی تا).
[۹]
علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۸۷)، چاپ افست قم (بی تا).
۷ - پانویس
۸ - منابعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بنی اسرائیل»، شماره۱۹۶۷. |